Hugo Roelandt
(c)scan: Hugo Roelandt Research Project, Antwerp (Marc Holthof)
Self-portrait, green version / Zelfportret, groene versie, 1973-1993
Στο πλαίσιο των πειραματισμών του με το χρώμα, ο Ούγκο Ρούλαντ επανακατασκεύασε ορισμένα από τα πρώιμα έργα του. Ανάμεσά τους, μια σειρά από έξι επιχρωματισμένα αυτοπορτραίτα που είχε παρουσιάσει πρώτη φορά το 1973 σε έκθεση αποφοίτων της Ακαδημίας του Άλστ. Το 1993, ξαναδούλεψε τα έργα αυτά, και τα μετέτρεψε σε μεγάλων διαστάσεων φωτογραφίες στερεωμένες πάνω σε φύλλα αλουμινίου τις οποίες –μαζί με μια μονοχρωματική μαύρη φωτογραφία και ένα κενό φύλλο αλουμινίου στο κάτω μέρος του οποίου έχει χαραχτεί απλά η υπογραφή του (η οποία προβαλλόταν επίσης ως διαφάνεια)– ο καλλιτέχνης συνέλαβε ως ένα «βιβλίο αλουμινίου». Τις σελίδες τις παρουσίασε στην Ακαδημία της Αμβέρσας ως πτυχιακή εργασία στο Ανώτερο Ινστιτούτο Καλών Τεχνών HISK, μαζί με τον αγαπημένο του κάκτο (φωτισμένο με ένα σποτάκι) και μια μεγάλη φωτογραφία ενός πράσινου ελέφαντα, ανάμνηση ενός ταξιδιού στην Ινδία όταν ο καλλιτέχνης διάνυε την τρίτη δεκαετία της ζωής του, οπότε επισκέφτηκε τον ιερό ναό των Σιχ στο Αμριτσάρ.
Στην πρώτη του συνέντευξη, ο νεαρός Ρούλαντ δήλωσε αναφορικά με το έργο του:
«Ίσως να πρόκειται για ένα πείραμα πάνω στην αλληλεπίδραση γραφιστικής και φωτογραφίας. Πού αρχίζει η φωτογραφία και πού τελειώνει η γραφιστική επέμβαση, και αντίστροφα. Αν πρόκειται για επιχρωματισμένες φωτογραφίες ή φωτογραφικά γραφικά; Θα αφήσω αυτή την ερώτηση αναπάντητη. Δεν έχει σημασία σε ποια κατηγορία ανήκουν.» Lieve De Pelsmaeker, «Hugo Roelandt, grafisch vormgever», Vlaams Weekblad voor Allen, 35 (Αλστ, 1973), σ. 7.
(Πηγή: Περιλήψεις από το Hugo Roelandt: Let's Expand The Sky, επιμ. Mark Holthof, Occasional Papers, Λονδίνο, 2016)